बर्याच दिवसांनी लिहितोय. थंडी बरोबर तिने आणलेला थोडासा आळसही निघून गेलाय. झाडांचं रुप पालटताना बघण हा विलक्षण सुंदर अनुभव जाणवतोय इथे. थंडी ओसरतेय तसा बर्याच झाडांवर पांढर्या फुलांचा मोहोर येतोय आणि आठवड्याभरात तो गळून पडून नवीन हिरवी कंच पालवी फुटतेय. त्यात पाऊस पडला की सगळी झाडं न्हालेल्या गृहिणी सारखी तेजःपुंज आणि प्रसन्न दिसतात. एकंदर निसर्गाने अगदी उधळून बरसात केलेय इथे. आता वेळ मिळेल तशी आणि तितकी भटकंती सुरु..
कोलंबिया डायरी:
नवीन ठिकाणं, नवीन काम, नवीन माणसं ह्यात आता आम्ही छान रुळलोय. थंडी बरीचशी ओसरून आता
हवा छान झालेय. चेरी ब्लॉसम बघण्याचे तसेच भटकंतीला बाहेर पडण्याचे कार्यक्रम ठरू लागलेत.
कामाचा जोर (सुदैवाने) खूप आहे इथे आल्यापासून, वाचन बरच मंदावलय. दरम्यान नेटफ्लीक्सची व्हिडीओ लायब्ररी लावलेय (Yes! Netflix rocks!), त्यामुळे खूप चांगले चित्रपट पाहून होत आहेत सद्ध्या. काही जुने पिक्चर्स त्याच्या साईटच्या माध्यमातून चकटफु पाहाण्याचीही सोय केली आहे त्यांनी, हा त्यांचा अतिशय स्पृहणीय उपक्रम. थँक्स गिव्हींगच्या वेळी सोनी ब्रॅव्हियो घेतला (३२ इंच फ्लॅट स्क्रीन) त्यामुळे असे चित्रपट पहायला खूप मजा येतेय. तर गेल्या दोन महिन्यात पाहिलेल्या इंग्रजी चित्रपटांची ही यादी :-
Beatiful Mind
Big Daddy
Life is beautiful
Father of the bride - 1
Father of the bride - 2
Forest Gump
Finding Nemo
Ice Age
Miss Congeniality - 1
Miss Congeniality - 2
Cast Away
Honey I shrunk the kids
Not without my daughter
Phone booth
Eagle eye
The mask
डिस्ने चे चित्रपट आम्हाला दोघांनाही खूप आवडतात. ते पहाणे आहेच शिवाय फ्रेंड्स च्या सगळ्या सिझन्सची पारायणे झाली आहेत, एव्हरी बडी लव्हस रेमण्ड्स सुद्धा बघतोय आम्ही. त्यातले निख्खळ विनोद, परिस्थितीजन्य विनोद नकळत दाद घेऊन जातात.
शिवाय बावर्ची, रंगबीरंगी, रब ने बना दी जोडी असे काही हिंदी चित्रपटही पाहिले गेल्या महिन्याभरात. स्लम डॉग मिलिनेअर तर चक्क इथे थिएटरला लागला होता जवळच तर तिथे जाऊन पाहिला. माझ्या लाडक्या मुंबईला पहाताना अगदी भरून आलं (तसच काहीसं 'तारे जमीन पर' मधल्या गाण्यातली दक्षिण मुंबई डॅलसला थिएटर मध्ये बघताना झालं होतं). हो पण स्लम डॉग मिलिनेअर अंगावर आला पण पहाताना.
पाहिलेल्या ह्या प्रत्येक चित्रपटाबद्दल लिहिण्यासारखं खूप काही आहे, पण वेळेअभावी ते शक्य नाही तरीही
प्रत्येक पिक्चर आम्ही अगदी छान उपभोगलाय. कधीतरी वेळ झाला, मूड लागला तर अवश्य लिहीन कुठल्या ना कुठल्या चित्रपटाविषयी, त्यातलं काय अपील झालं, रुचलं, आवडलं नाही त्याविषयी. शिवाय पिक्चर पाहून झाला की त्याचा एक हँग ओव्हर चढतो. कधी डोक्यात जातो तर कधी तरंगायला लावतो. मग आमची घरात त्याविषयी चर्चा चालते. पिक्चर पहाण्याबरोबरच अशी नंतरची चर्चा विशेष आनंददायी असते.
ह्यावर्षीचा ऑस्कर पुरस्कार सोहळा संपूर्ण पाहिला. भारतीय चित्रपटाला मिळालेले पुरस्कार पाहून ऊर अभिमानाने भरून आला. ए आर रहमान ला ऐकत आमची पिढी मोठी झालेय, त्याच्या रंगीला, बॉम्बे, दिल से वर थिरकत आम्ही शाळा कॉलेजात इतकच काय गणपतीतही नाचलोय. तो खरा जिनियस आहे, त्याला ऑस्करने मिळालेली दाद हा त्या पुरस्काराचा सन्मान आहे.
गुढीपाडव्याला ह्यावर्षीही गुढी उभारली, श्रिखंड पुरीचा बेत होता, त्यामुळे एकंदर मज्जाच..!
तुम्हा आम्हा सगळ्यांना हे नवीन वर्ष सुखा समाधानाचे, सुरक्षिततेचे, आनंदाचे आणि भरभराटीचे जावो!
Monday, March 30, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment